Geceye aid statuslar

Geceye aid statuslar axtarışında olan oxuyucularımız üçün yeni və möhtəşəm fikirləri təqdim edirik. Gün ərzində o qədər məşğul oluruq ki, istəklərimizi, sevincimizi, kədərimizi yaşamaq hissində məhrum qalırıq. Artıq gecə olduqda özümüzlə təkbətək qaldığımız zaman isə bütün həyatımız haqqında düşünməyə və etdiklərimizi, bizə edilənləri dəyərləndirməyə başlayırıq. Geceye aid statuslar da məhz bu yöndədir.

Gecəni sevirəm. İzdihamlı və artıq nə varsa, kənara çəkilir. (Mehmet Deveci)

Eyni qaranlıq da örtsə üstümüzü, hər kəs öz pəncərəsindən izləyər göy üzünü.

Söylənilməmiş misaralar bilirəm, hüzün dolu yağışlı gecələrdə. (Ümid Yaşar Oğuzxan)

Gecə nə qədər qaranlıqdırsa, ulduzlar bir o qədər parlaqdır.

Bəzi gecələr vardır, gözlərin qapalı olsa da, zehnin bulanıq.

Gecə vaxtı rahatlığa qovuşmamaq insanı öldürən birşeydir. Hər kəs yatar, sən isə bir şeylər axtararsan. (Tarık Tufan)

Və Ay, hər gecə gümüşü bir yalnızlığı göstərmək üçün doğur sanki. (Erdem Bayazıt)

Gecənin qaranlığa ehtiyacı var. Ay işığına ehtiyacı yoxdur. Ancaq Ay elə deyil, o hər zaman gecəyə möhtacdır.

Gecə vaxtı heçnə etməyə gücü qalmayanda insan, siqaretə sarılar.

Dünyası gecə olan insanı, işıqları söndürərək qorxuda bilmərsən.

Yaxşı olacaq demişdir, amma yaxşı olan heçnə yoxdur. Gündüz qısa, gecə uzun.

Gecəyə uduzmayan hər insana hədiyyə olaraq bir səhər, bir gündüz, bir də günəş vardır. (Sezai Karakoç)

Sonra bir siqarət yandırırsan, göy üzünü izləyirsən. Hər şey yerli yerindəndir, sən sadacə özünü ziyan etmisənmiş.

Məncə Ay gecəyə edilən ümidlərdən alır işığını.

Gecə ən qaranlıq və əbədi göründüyü zaman günəş işığı ən yaxındır deməkdir. Hər gecənin bir sabahı var.

Sabahkı günə ümidlə bax. Gecənin sənə necə bir surpriz hazırlayacağını bilə bilməzsən.

Və əgər dünyada gecə olmasaydı, sabah heç zaman olmazdı.

Gecə ümidsizlərin qəlbindən qaranlıqldır.

Gecə içimdə bir hecadır sanki. Hər hərfində bir sən, bir mən var.

Yuxuya getməzdim gecələr səninlə sağollaşmamış. İndi isə bütün yuxular sənsiz və hüzünlü.

Yavaş-yavaş pəncərə düşür gecənin damcıları. Nə səndə bir xəbər, nə səndən bir səs var, sevgilim.

Daha indi aydınlıq idi bu səma. Hansı ara ulduzlar göründü? Qorxdum. Sənin gedişin kimi ani və səssiz idi.

Yuxunun belə rahatlada bilməyəcəyi qədər yorğunam.

Məni başa düşmürsən və bu məni incidir Göy üzündə Günəş olsa belə mən gecənin qaranlığındayam sənsiz.

Gecədirmi insanı kədərləndirən, ya insandırmı kədərlənmək üçün gecəni gözləyən?

Artıq gecə oldu. Səssizliyi sonuna qədər aça bilərsiniz.

Gündüzlər qovsam da, gecələr yenidən gəlir xatirələrin.

Gecəni sevirəm. Qaranlıq olmasaydı, ulduzları görə bilməzdim.

Gecə hamımızı qorxularımıza, ağrılarımıza yaxınlaşdırır. (Alper Canıgüz)